Yine ömrümüzden bir kac saat bir kac gün ve bir kac yil gecti. Kimimiz ömrümüzün belli kismindan gideni, Kimimiz gelecegine inandigimiz zamanda olabileni, Kimileri de imkansiz olanlari bekledi durdu... Gecen gecti bir daha geri gelmedi, Gelecekte olan bitende bir türlü dönmedi, Bizler icin zaten imkansiz olan bir hayal ürününden ibaretti. Oysa ömür bizi, biz ömrü oyaladik durduk. Zaman hep ilac sayildi, inancimizi güclendirdi. Hani hayiflaniriz ya bizi sanirim üzen üzeni gördük. Ama arlanmadik, ibretlik halimize hic ama hic acimadik.
