Sairler her zaman mezbelelikten hoslanir. Cünkü ruhlari mezbelelikten baska bir sey degildir. Aslinda elbette böyle olmak zorundadir. Cünkü birkac kelimeyle ruhunuzu carpan billur gibi dizeler, ancak bir pinarin suyunun topraktan kaynamasina benzetilerek anlatilabilir. Sogukluguyla irkiltip canlandiran, lezzetiyle Temmuz günesinin yakiciligini dindiren bir pinarin suyunun nereden geldigini bir düsünsenize Topraga damlamis bir yagmur suyunun camurlu görüntüsünden ne kadar da farklidir. Iste iyi bir dize de hemen hemen siradan bir insanin asla görmek istemeyecegi tozdan-topraktan bir mezbelelikten süzülüp gelmis bir damla pinar suyu gibidir. Sairin ruhunun kararmis tortularindan, tasli yüreginden, kinanmaya müstahak yasam biciminden damitilmis bir kaynak suyu gibi fiskiriverir.