Bos gözlerle bakarken sonsuzluga bir cinar devrildi sehre.
Bir yürek vuruldu
Renksiz, soluk feryatlar yagdi omuzlarina umudun.
Daha dün gibiydi sanki. Onunla defalarca bu rihtimda bulusmus, yanindaki kafe de cay icmislerdi. Daha yeni gitmis gibiydi sanki.
Oysa dün geri gelmeyen bir düstü artik.
Rihtima, hirkalara, gönlünün arka odalarina, dahasi hayatina sinmisti kokusu. Kafe de ki bardaklarda nefesinin bugusu kalmis, gibiydi.
Oydu denizleri kiskandiracak dalgali sari sacli basini güvenle gögsüne yaslayan.
Oydu solmayan papatyalar üzerinde kendisini sonsuzluk ülkesinde mutlulugu yasatan. Ve onunla birlikte iken bitmeyen sevincler yagmisti omuzlarina..
