Sosyal medyada, haber kanallarinda, mahallede, cocugumuzun okudugu okulda, hatta belki de birebir kendi cocugumuzun agzindan isittigimiz, sahit oldugumuz kötülük haberleriyle nefes alamaz hale geldik. Üstelik büyüklerimizin de dedigi gibi Dünyanin binbir türlü hali var, ve bizler de mesele cocuklarimizi korumak olunca oldukca tedirginiz.

Günümüzde anne-babalarin motivasyonu artik, Cocugum iyi bir egitim alsin, isteginden öte Cocugum güvende olsun, yönünde.
Kaygiliyiz.
Koruma odakliyiz.

Ancak cocugumuzu korurken kendimizi kolaylikla bir baska cocugu etiketlerken buluyoruz. Ve onun da aslinda henüz bir cocuk oldugunu cogu zaman unutuyoruz.
Oysa bu hikayede pek cok karakter var; zorbalik davranisinda bulunanlar, magdurlar ve üzerinde hic durulmasa da bu olaylara taniklik edenler. Ve olaylar bu raddeye gelene kadar yasanan imkansizliklar, icine dogulan aileler, cevresel kosullar, yanlis uygulanan politikalar
Peki, gercekten nedir zorbalik
Aileler, ögretmenler ve okullar olarak cocuklarimizi zorbaliga karsi nasil koruyacagiz ve nasil bilinclendirecegiz
Hem kendileri hem de sinifindaki ögrencileri icin endiselenen ve ne yapacagini sasiran ögretmenler ne yapmali
Veliler cocuklarinin yasadiklari bu catismalara nasil ve ne zaman dahil olmali
Cocuklarimizin baskalarina karsi empati duyan, sinirlari bilen, vicdanli, adil bir yetiskine dönüsebilmesi nasil mümkün
Ögrenciden ögretmene, yöneticilikten danismanliga uzun yillar boyunca mercegini hep egitim meselesi üzerine tutmus, bu konuda dertlenmis egitimciögretmenömürlük ögrenciebeveyn Müjdat Atamanin kaleminden labirentte sikisip kalmis ebeveyn ve egitimcilere bir cikis yolu Psikolojik, sosyolojik, bireysel ve toplumsal boyutlariyla Adan Zye zorbaliga dair bir manifesto

Eyvah, Okuldan Ariyorlar zorbalik karsisinda derinlerinde bir yerde kirilan, nefes almakta zorlanan cocuklar icin baska bir dünyanin hala mümkün olduguna inanan anne-babalar ve egitimciler icin...