Bir devir kapandiginda kendi yigitlerini yitirmisti Osmanoglu...
Devletleri icin can siperane ve kelle koltukta bir ömür gecirenler, serdengectiler.
Orta Asyadan, Gazneden, Selcuktan miras kalan bir teskilatin o günkü erleriydi onlar...
Dilekleri, Osmanli tebaasinin huzuru; amaclari, uclarda fütüvvet yolunu acmakti.
Onlar, devletin görmeyen gözü isitmeyen kulagiydi.
Bildigimiz tek gercek onlar isimsiz kahramanlardi.
Bu hikaye, akincilarin hususi bir kolu olan serdengectilerin hikayesidir. Bu hikaye, Osmanlinin unutulmus has evlatlarinin hikayesidir.
Onlar Türk-Islam davasi icin sirlandilar. Sirlandikca da amansiz bir cografyada cetin bir savas verdiler. Hakka yürüdüklerinde kimdiler, kimdendiler; bilinmedi.
Yegane emelimiz; Türk evladinin onlari anmalari, andikca minnet duymalaridir.
Isimsiz kahramanlarin ruhu, sad ola.
