Istanbulun yesillikleri her daim gülsün. Büyülü havasini hep kendine saklasin. Kimse ana topraga ayak basmasin, kimse ümitlenmesin, kimse Istanbulun büyüsüyle sarhos olmasin. Istanbul kendi güzelligini ve hircinligini hep bana gizlesin. Demir ve Bade cocukluklarindan beri ayni mahallede büyümüs, ayni kültürle yetismis ve birbirini seven iki asiktirlar. Lakin yillarca bu aski kendilerine itiraf etmekten korkmus, farkli yollarda yürümüslerdir. Demir, askerlik görevini layigi ile yapmak icin farkli sehirlerde görevlere giderken, Bade ise Hukuk okumayi secmis ve alti yil aradan sonra özlemini duydugu yere geri dönmüstür. Demir ve Bade yillar sonra bir araya geldiklerinde, iclerinde büyüyen duygularindan kacmanin imkansiz oldugunu fark ederler.