Sen yoksun ya yagmur saclim,
ardindan, öksüz kuslarin kanatlarina siner dualarim
ve bir fotograf gibi duran
karinca izli canlarim.
Sana seslenirim,
yanaklari solmus
karanlik düslerimde..,
Nur olur,
Cirilciplak bir endamla
durursun icimde.
Anilara carpan
dalgalarla dövüsürüm
ses gelmez senden yana...
Sonra,
bir nevruz solar
nazli bir edayla.,
bir cocuk küser..,
tebessümün örter seslerimi.
Kokun sinerken duvarlarima,
saganak örtüler düser umutlarima,
eskir bakislarim..,
ve karanlikla bogustugum
günahlara yenilirim.....
