Farkinda olmadan kalbimizi aklimizdaki düsüncelerle doldururuz ve iste asil sorun bu noktada baslar;
cünkü aklimizdakiler her zaman sevdigimiz seyler degildir. Belki sevdigimiz birini ölüm bizden ayirmis,
esimiz umdugumuz gibi cikmamis, birileri diliyle bize zulmetmis, cocugumuz hayirsiz olmus,
mucizelere olan inancimizi kaybetmis, olumluyu göremez olmus, hayatin gercekleri arasinda
kaybettigimiz cocuk ruhumuzu kalbimize gömmüs aklimizdakileri bu onlarca düsünceyi kalbimize
indirmisiz.
Tüm bunlarla kalbimizi dolu zannederiz. Onlarca düsüncenin arasinda kisiyi iyi hissettirecek
düsüncelere yer olmayin kalp hep bos kalir. Ne zaman bilincli olarak bir duyguyu, bir düsünceyi
kalbine indirmeyi basarabilirsen aslinda o zaman doldurabilirsin kalbini. Kalbini kontrol et orada ne
var Hayattan keyif alamiyor musun, bir kontrol et kalbini orada ne var Canin bir sey yapmak
istemiyor mu bir kontrol et orada ne var Sürekli erteliyor ve bir türlü istedigin gibi yapamiyor musun
bir kontrol et, orada ne var