De praktijken en processen die in scholen, gemeenschappen en huishoudens in het algemeen bestaan, negeren de ontwikkelingsbehoeften van vrouwen. In feite worden hun behoeften verschillend behandeld volgens de normatieve regels in de samenleving door middel van onderwijsinstellingen, milieu, organisatie en interactie. Daarnaast bestaan de ontwikkelingssferen van vrouwen uit negatieve praktijken die genderongelijkheid en genderondergeschiktheid hebben gecreëerd en versterkt. Verstoorde gemeenschappen, verzwakte gezinssamenhang en een gebrek aan sociaal en cultureel kapitaal als gevolg van de oorlog hebben hun woonsituatie verder belemmerd. Onder dergelijke omstandigheden werden hun kwetsbaarheden uitgebuit en werden hun capaciteiten niet alleen door de scholen en de samenleving, maar ook binnen het bestaande onderwijsbeleid genegeerd. In deze studie wordt gesteld dat het voortbestaan van genderonrechtvaardigheid in het onderwijs en op de arbeidsmarkt ernstige gevolgen zal hebben voor transitielanden als Liberia, niet alleen voor het bereiken van de millenniumontwikkelingsdoelstellingen van de Verenigde Naties (MDG's) die gericht zijn op de empowerment van vrouwen, maar ook voor de bestrijding van het toenemende gendergerelateerd geweld en de toenemende armoede onder vrouwen.