Yutkundu, Bize bir secenek sunmadilar, dedi icinden, Neysek o olduk ve oldugumuz kisi gibi davrandigimiz icin de dislandik, asagilandik ve hatta yargilandik. Kalabalik ve güclüydü karsimizdaki ordu. Sesimiz yetmedi onlara anlatmaya. Kanunlar degisebilir diyemedik. Nefes alan bir canlinin bir digerinden farki olmamali diyemedik,cünkü hicbirimiz sistemi karsisina alacak kadar güclü cikmamisti; oysa güclü olamamak bizim secimimiz degildi ama gaddar olmayi kesinlikle onlar secmisti.Adaletsizlik tam karsimiza dikilmis,kocamis, sinsi bir ihtiyar gibi gülümsüyor,müsfik görünerek de aldatmayi basariyordu bircogumuzu.Ama ben oradaydim, görüyordum sahteydiSistemin maskesini indirecek olsaniz katiksiz kötülük akardi nursuz suratindan.Heyhat, benim gibi görmesini ummustum bütün bir toplumun,sonunda ise koca bir pismanlik kaldi avuclarimda Umutsuzluga kapilmistim.Suyun üzerine cikmaya calismistim fakat diplerin karanligina gömülmüs boguluyordum. Yedi milyar kirk alti milyon kisi, birlikte gömülmüs bir basimiza boguluyorduk.Medeniyetin altin cagi dedikleri bir yüzyildi yasadigimiz,insanlik kavraminin tamamiyla unutuldugu bir yüzyil,cürüyorduk.