Bu hikayede anlatilanlar, hayatin icinde olan gercekler; cogumuzun icinde yasadgi veya yasayacagi, kimimizin de yanindan gecerken göremeyip iskaladigi kareler. Yazarken bazi bölümlerde hem agladim, hem de kendi yazdiklarima güldüm. Insan kendi yazdigina aglar mi diyorum hikayenin bir yerinde ama yasadim ben bunu. Kendinizi hikayenin kahramanlarinin yerine koyarsaniz inanin siz de benimle ayni duygulari paylasacaksiniz. Sizde bu askin icinde olmak isteyeceksiniz. Onlarla üzülecek ve onlarla sevineceksiniz.

Mutlu bir birliktelige baslayan Hakan ve Sibel hayatin onlara neler hazirladigindan habersiz günlerini severek, birbirlerini özleyerek, gülüserek gecirirlerken, gün geliyor saf aciyi ve caresizligi tatmak zorunda kaliyorlar. Peki onlar gercek sevginin önünde ölümden gayri hicbir engelin duramayacagini kanitlayabilecekler mi Gücleri yetecek mi buna, yoksa hayatin acimasizligina yenilip soluksuz mu kalacaklar Mutluluk gercekten bir kol mesafesi kadar uzaklarinda mi, yoksa onlar öyle mi saniyorlar