Türkiyede politik cagdaslasmayi incelemek cagdas unsurlari oldugu kadar cagdas dönemde devam etmekte olan geleneksel yöntemleri arastirmayi da kapsamaktadir.

Klasik Osmanli Imparatorlugu yüksek düzeyde dinamik bir politik yapiya sahipti. Devlet özünde bir askeri kamp ve egitim kurumuydu ve din kurumlari kesin bir bicimde askeri-idari yapidan ayri tutulmustu. Idarenin akilciligi, resmi egitime ve askeri hizmetlere verilen önem, geleneksel Türk kültürünün cagdas unsurlariydi.

Bugünkü Türk toplumsal yapisi ise üc grup ya da sinifa ayrilarak cok daha kolay anlasilir bir alt-üst yapi kurgulamistir egitilmis kentli sinif, kentsel alt sinif ve kirsal alt sinif. Bu üc sinifin her biri de ayri siyasal alt kültürlere ve dinsel geleneklere sahiplerdir. Bu, Batidaki laiklik anlayisi ile Türkiyedeki laiklik anlayisi ve yöntemi arasindaki farktan kaynaklanmaktadir. Batili pek cok ülkede laiklik anayasal bir hüküm olsa da yalnizca Türkiyede degistirilemez bir anayasa hükmüdür ve ayrica ceza kanununda da müeyyidesi bulunmaktadir. Siyasal ve dinsel yasam ne kadar birbirinden ayri tutulmaya calisilsa da insanin dogasi geregi tarih boyunca kol kola ilerlemislerdir. Bu kitap siyasal kültürün yöntembilimsel acidan inanc üzerindeki hegemonyasina analitik bir bakis acisi sunarken, ayni zamanda inancin siyaset üzerindeki belirleyiciligi üstüne de kavramsal bir cözüm önermektedir.