Faust, Alman edebiyatinin en büyük ve en etkili eserlerinden biridir. Diliyle Almancayi zenginlestirmistir. Eserin kahramani, daha yüksek bilgi düzeyine ulasmaya calisirken dünyasina Iyiyi ve Kötüyü getiren modern bilim insaninin ilk örnegidir.

Goethe Faust figürünü bulmamis, sadece yorumlamistir ve bunu da mükemmel bir sekilde basarmistir. Eserin her iki bölümünün yazilisi yaklasik 60 yilda tamamlanmistir, bu durumda yazarin metni yaratmak icin tüm gücünü harcadigini söylemek mümkündür, hatta Goethe, Faustu hayatimin toplami diye niteler.

Eser, tarihsel Doktor Faust figürünün öyküsünü ele alir. Goethe bu halk söylencesini, deyim yerindeyse bireyler, insanlik ve tüm evren icin gecerli bir mesel halinde genellestirmistir Bütün insani tragedyalarin arkasinda tanrinin amaci uyumu yeniden kurmaktir. Bu amaca giden yolda herkes ve her sey, hatta insanin yanina arkadas olarak verdigi seytan bile tanrinin aleti olur.

Eserin neredeyse tamami kafiyeli dizeler biciminde yazilmis, ama üslup ve dize ölcüsü sik sik degismistir. Eserde her cesit antik dize bicimiyle ve serbest vezne kadar degisik dize bicimleriyle karsilasilir. Anlatilanlarda degisen dil bicimine uygun olarak rüyalar, yanilsamalar ve gercek algilar kesisirler.

Faust, dünya edebiyatinin tartismasiz en büyük eserlerinden biri sayilir ve Alman edebiyatinda en cok alinti yapilan eserlerin basinda gelir.