Bir evliligi ayakta tutan yegane güc; adamin sevdasi, kadinin bu sevdaya sarilisidir. Mutlulugun formülü birbirini sevmekte saklidir. Bu formülü bozacak günler Eroglu Konaginin kapisini caldiginda iceri buyur edilir. Bebek hasretinin tutuldugu konakta KUMA rüzgari eserken kaosa dogru sürükleyen firtinaya iki kadin, bir adam tutulur.

Hayat ters köseden vurarak bebegi olamayan, yillarca bu esikligin acisini pervasizca ceken, hastaneden hastaneye kosan, umut etmekten ve istemekten yorulmayan kadinin hayatina kuma gölgesi düsürür.

Karisinin bebegi olmadigi her gün, aski daha saglam ayakta dururken adamin duygularini ve aklini yitirecek kabus gerceklesir. Kokladigi gülün üstüne bir kir cicegi yerlesir, bu cicek tohumunu verir ve sevdaya tutulmus adamin kalbi ikiye bölünür

Konaga dügünsüz derneksiz, üzerinde bir gelinlikle kapidan iceri alinan kadini beklediginden daha zor bir hayat, beklediginden daha kötü bir evlilik karsilar. Zorlu sinavlara tabi tutulur, ask ve sevgi yoksunu bir evlilikte ayakta durmaya calisir. Kocasi tarafindan merhamet dilenen kadin halini alir.

Sevda bir kadinda, tutku bir kadindayken ayni cati altinda zorlu yasam sürdürülür. Arafta kalmis bir adamin, bu adama bagli iki kadinin yasami zorlu serüvenlerle akibeti belli olmayan sona dogru gider.

Ates düstügü yeri yakar, KUMA gelir.
Hasreti kadin dindirir, bebek dogar. Adam ikiye bölünür.
Ve aski hangi kadin alacak, sorusu akillari alir.
Ben Ezo Üzerine kuma gelmis kadinim.
Simdi sigindigim limanim, kocamin kalbindeki askim.
Ben Serwan Bir kadinin hayatini kalbine, bir kadinin hayatini omzuna alan adamim.
Ben Beritan Kuma giden kadinim.
Benim tek dünyam, kucagima aldigim bebegim.


Die einzige Kraft, die eine Ehe am Leben erhält; die Liebe des Mannes, die Umarmung dieser Liebe durch die Frau. Die Formel des Glücks ist verborgen, einander zu lieben.