II. Abdülhamid tarikatlara özel bir önem vermis, bunlarin yemek ve aydinlanma gibi masraflarini bizzat kendi karsilamis, harap halde olan tekkelerin onarimlarini yaptirip, tarikat büyüklerinin türbelerini tamir ettirmisti. Arap vilayetleri ve Afrikadaki nüfuzlu tarikat seyhlerine nisan ve rütbeler ihsan etmenin yaninda maaslar da baglayan Padisah, Ebül-Hüda Efendi, Zafir Efendi gibi seyhleri yaninda tutarak onlarin nüfuzlarini kullanmisti.
Abdülhamid sarayda, cesitli tarikatlari ve bu müesseselerin temsilcilerini yakin iliskiler kurarak kendisine yaklastirmistir. Öyle ki Abdülhamidin neredeyse o dönem icin mevcut hemen her tarikata üye oldugu düsüncesi yayginlik kazanmistir. Istanbuldaki, Osmanli cografyasindaki büyük tarikat kollarinin hemen hepsiyle yakindan ilgilenilmis, pek cok maddi ihtiyaclari karsilanmis, devlete karsi yükümlülük olarak algilanabilecek pek cok islemden muaf tutulmuslardir. Müslümanlarin yogun yasadigi yerlerdeki günlük yasantinin Islami sartlara cok daha uygun olmasini saglamaya yönelik düzenlemeler, cami cevrelerinin düzenlenmesi gibi, din kitaplarinin devlet matbaasinda cok sayida bastirilip dünyanin her tarafina dagitilmasi gibi uygulamalar devletin bu yönünü veya halifenin bu yönünü cok daha fazla ön plana cikarmistir. II. Abdülhamid döneminde, özellikle ilk ve orta ögretimde müfredatta din derslerinin sayisini arttirmaya yönelik düzenlemeler de yapilmistir.
Bu kitap; II. Abdülhamidin, sözü edilen politikalari uygularken yaninda bulundurdugu din adamlarindan biri olan Ebül-Hüda Efendiyi konu alir. Ebül-Hüda inanilmaz hafizasi, kendine gelen kisilerin, gelmisi, gelecegi hakkindaki isabetli tahminleri ile taninmis ve meshur olmus birisidir. O bu özelligi ile sonunda Yildiz Sarayina davet edildi. Sultan II. Abdülhamid, Serencebey yokusundaki Kuscubasi Mustafa Beyin konagini dayali-döseli olarak onun emrine tahsis ettirdi. Bu saatten sonra Ebül-Hüda ile Sultan arasinda tarihe mal olmus iliskiler basladi