1495 yilinda Hollandanin Rotterdam kentinde dogan, sonraki yillarda dini egitim alarak Papaz olan Erasmus yasaminin ileriki yillarinda kiliseden izin alarak cübbesini cikarda ve bilimsel arastirmalar yapti. Delilige övgü onun günümüze kadar canliligini yitirmeyen tek eseridir. Eserde islenen görüse göre göre gercek bilgelik, deliliktir. Kendini bilge kabul etmek ise, gercek deliliktir. Kitapta delilik , kendi kendisine övgüler düzer bu arada cocuklukta ve yaslilikta, askta, evlilikte ve dostlukta, politikada ve savasta, edebiyatta ve bilimde deliligin her zaman egemen oldugu ciklanir. Dini kurumlar ve din adamlari bu cercevede egerlendirilir. Erasmus, Deliligin agzindan, caginin kilisesine ve o kilisenin mensuplarina en acimasiz elestirileri yöneltir. Bu niteligiyle Delilige Övgü caglar boyunca bagnazliga karsi kaleme alinmis en yetkin yapitlardan biridir. Yapitin yazilisini izleyen sonraki yüzyillarda düsünce düzeyindeki bagnazligin her türlüsüne yönelen bir elestiri olarak yorumlanmasi, belki de bugüne degin korudugu kaliciligin temel nedenidir.